dr Piotr Ł. Grotowski

piotr_l_grotowski.jpg

Urodzony w 1973 roku. Historyk sztuki, bizantynista, adiunkt w Katedrze Historii Sztuki Starożytnej i Średniowiecznej Instytutu Historii Sztuki i Kultury Uniwersytetu Jana Pawła II w Krakowie. Absolwent historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim, studiował także na Uniwersytecie w St Andrews (Szkocja) i na Uniwersytecie Arystotelesa w Tesalonice. Po uzyskaniu stopnia naukowego doktora (2003) prowadził badania m.in. w Instytucie Warburga (School of Advanced Studies) w ramach stażu Fundacji Andrew W. Mellona (2006) oraz w Dumbarton Oaks w Waszyngtonie jako uczestnik Programu Fulbrighta (2009–2010).

Od stycznia do grudnia 1998 roku pracował jako asystent w dziale Militariów Muzeum Narodowego w Krakowie. Od roku 2003 prowadził wykłady z historii sztuki na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Uniwersytecie Jagiellońskim i Wyższej Szkole Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu, a gościnnie także na innych uczelniach (King's College w Londynie, Uniwersytet Londyński). Jest członkiem Komisji Historii Sztuki Polskiej Akademii Umiejętności, Komisji Bizantynologicznej PTH (dawniej PAN) oraz Krakowskiego Oddziału Stowarzyszenia Historyków Sztuki.

Jego zainteresowania naukowe skupiają się wokół problemów związanych z architekturą wczesnobizantyńską (VI–IX w.), ikonografią świętych oraz zagadnieniami szeroko rozumianej komunikacji wizualnej w sztuce krajów przynależących do kultury bizantyńskiej (VI–XV w.). W szczególności zajmuje się teorią obrazu, rekonstrukcją poziomów przekazu treściowego oraz jego teologicznymi i cywilizacyjnymi aspektami i wynikającymi z nich ograniczeniami. Kwestiom metodologicznym poświęcone są międzynarodowe jesienne sympozja z zakresu sztuki i archeologii Bizancjum organizowane przez niego we współpracy z Instytutem Historii Sztuki UJ. W zakres jego prac badawczych wchodzą także zagadnienia związane z obecnością kultury bizantyńsko-ruskiej w dziejach sztuki polskiej, przede wszystkim freski w kościołach za pierwszych Jagiellonów oraz malarstwo ikonowe na terenie Rusi Czerwonej.

Za swoje prace badawcze został nagrodzony Nagrodą w XLIX konkursie im. Szczęsnego Dettloffa (2004), stypendium dla młodych naukowców Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (2004–2005) i Nagrodą Klio w kategorii monografii naukowej za książkę Święci wojownicy w sztuce bizantyńskiej (2011).

 

fundusze.png

reczpospolita.png

malopolska.png

ue.png

Dla Twojej wygody zbieramy ciasteczka, zgadzasz się na to? :)

Zapisano