Kapa koronacyjna, która dziś zaprezentowana została na ekspozycji w Muzeum Katedralnym na Wawelu jest najstarszym istniejącym elementem stroju koronacyjnego królów polskich.

Podczas pokazu, w niewielkim, z uwagi na obostrzenia pandemicazne gronie, obecni byli: rektor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie ks. prof. dr hab Robert Tyrała, proboszcz parafii archikatedralnej św. Stanisława Biskupa Męczennika i św. Wacława w katedrze na Wawelu ks. prałat Zdzisłał Sochacki, dr Natalia Krupa - kierownik projektu z ramienia Uniwersytetu Papieskigo Jana Pawła II w Krakowie.

Najstarsza kapa królewska znalazła swoje miejsce w gablocie Muzeum Katedralnego.

Kaptur i pas pochodzą z kapy koronacyjnej Michała Korybuta Wiśniowieckiego, ofiarowanej przez króla do katedry w 1672 roku; tkanina pokrycia kapy jest częścią kapy zamówionej przez biskupa Andrzeja Trzebickiego z okazji koronacji Eleonory Habsburżanki na królową Polski; klamra zaś pochodzi z kapy ufundowanej przez biskupa Krzysztofa Jana Szembeka.

Tkaninę pokrycia kapy uszyto z weneckiej srebrnej tkaniny o kompozycji, którą tworzy układ sieciowy z wici roślinnej wykonanej złoconymi wątkami. Pas haftowany jest metalowymi nićmi w duże motywy kwiatowe. Na kapturze przedstawiono wykonanego wypukłym haftem srebrnego orła w koronie, z jabłkiem królewskim na piersi, mieczem i berłem w szponach, którego umieszczonono na złotym tle. Całość kaptura zdobiona jest perłami i szlachetnymi kamieniami (rubiny oraz szafiry w oku orła, na głowicy miecza, w okuciu berła). Szata Michała Korybuta Wiśniowieckiego pierwotnie była podszyta złotą lamą, niestety niezachowaną do dziś.

W latach 2017–2020 Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie podjął się realizacji projektu związanego z konserwacją dziedzictwa Krakowskiej Kapituły Katedralnej, finansowanego ze środków unijnych: Konserwacja unikatowych w skali światowej zabytków związanych z historią Krakowskiej Kapituły Metropolitalnej oraz udostępnienie ich w przestrzeni wystawienniczej w postaci interaktywnej multimedialnej ekspozycji dostosowanej do potrzeb różnorodnych grup docelowych" Oś 6 Dziedzictwo Regionalne, Działanie 6.1 Rozwój dziedzictwa kulturowego i naturalnego, Poddziałanie 6.1.1 Ochrona i opieka nad zabytkami. Kierownik dr Natalia Krupa.

Stan zachowania obiektu przed demontażem stwarzał wrażenie pozornie dobrego. Do tego stopnia, że obiekt nadal był używany okazjonalnie do 2017 r. podczas procesji rezurekcyjnej. 

Podczas rozmontowywania warstw kapy okazało się, że kondycja zabytku jest w stanie niezwykle słabym – mówi dr Natalia Krupa. Konserwatorzy stanęli przed trudnym zadaniem, gdyż w rzeczywistości tkanina utrzymywała swą strukturę na bazie dawnych konserwacji. Osnowa wiążąca metalowe nici prawie się nie zachowała. Oczyszczenie pokrycia kapy ze wszystkich zacerowań stwarzało ryzyko rozsypania się obiektu i odsłonięcia wielu ubytków. 

Z dokumentacji archiwalnych wynika, że w 2002 r. przeprowadzono częściową naprawę kapy w pracowni konserwatorskiej katedry na Wawelu. Obecny Zespół rozpoczął prace nad konserwacją w 2017 roku, od kiedy to na terenie Pracowni Badań i Konserwacji Tkanin Zabytkowych UPJPII zaczęto realizować prace wykonawcze.

Informacje na temat konserwacji obiektu i jego historii udostępnione będą szerokiemu gronu odbiorców za pomocą interaktywnej multimedialnej ekspozycji pod nazwą Skarby Krakowskiej Kapituły w przestrzeni Biblioteki Głównej UPJPII – dodaje Natalia Krupa. Wystawa dostosowana jest do potrzeb różnorodnych grup odbiorców w tym: dzieci i młodzieży szkolnej, studentów i pracowników naukowych, osób niewidomych i niedowidzących. Stworzenie ekspozycji multimedialnej, na której będzie można obejrzeć zdigitalizowane wybrane zabytki, pozwoli pokazać znaczenie wkładu Krakowskiej Kapituły Katedralnej w rozwój kultury polskiej i europejskiej. Punktem wyjścia będą zabytki znajdujące się w zbiorach Krakowskiej Kapituły Katedralnej, które na potrzeby ekspozycji zostały sfotografowane i udostępnione za pomocą multimediów.